سیمان ماده‌ای چسبنده است که در ساخت و ساز به کار می‌رود و امکان چسبانیدن ذرات مختلف (همچون ذرات شن و ماسه) به یکدیگر را فراهم می‌سازد. از ترکیب این ذرات، یک جسم یکپارچه و متحد (به نام ملات) ایجاد می‌شود. سیمان به طور کلی به دو نوع هیدرولیک و غیرهیدرولیک تقسیم می‌شود. سیمان غیر هیدرولیک در شرایط مرطوب یا زیر آب، سفت و سخت نمی‌ماند. در عوض، در مجاورت هوا سفت باقی می‌ماند و پس از محکم شدن، در برابر مواد شیمیایی مقاوم است. سیمان هیدرولیک (به عنوان مثال سیمان پورتلند) به دلیل واکنش شیمیایی بین مواد خشک و آب، حالت چسبنده پیدا می‌کند. واکنش شیمیایی منجر به آزادسازی هیدرات‌های معدنی می‌شود که محلول در آب نبوده و همچنین بسیار مقاوم هستند و از حمله شیمیایی محافظت می‌کنند. این قابلیت اجازه می‌دهد تا در شرایط مرطوب و یا در زیر آب سفت مانده و مواد سخت افزاری را از آسیب شیمیایی محافظت کند. در ادامه به جایگاه، تاریخچه و تجهیزات صنایع سیمان می‌پردازیم.
جایگاه ایران در صنعت سیمان
ایران در حال حاضر (بعد از ایالات متحده آمریکا و چین) به عنوان سومین تولید کننده سیمان در جهان است و تولید خود را از سال 2008 تا 2011 بیش از 10 درصد افزایش داده است. با توجه به افزایش هزینه‌های انرژی در پاکستان و دیگر کشورهای تولید کننده سیمان، ایران به عنوان یک شریک تجاری، موقعیت منحصر به فرد خود را دارد و از نفت اضافی خود برای تأمین سوخت نیروگاه های کلینکر استفاده می‌کند. ایران در حال حاضر تولید کننده برتر سیمان در منطقه خاورمیانه است و بهترین موقعیت را در بازارهای محلی این کشور و همچنین خارج از کشور دارد.
خرید سیمان از بورس
نحوه خرید سیمان از بورس مشابه خرید سهام است. اشخاص فعال در صنعت ساخت وساز، شرکت‌های ساختمانی و پیمانکاران می‌توانند سیمان را به واسطه انتشار گواهی سپرده کالایی از بورس کالا خریداری نمایید. سیمان در بورس کالا به صورت رقابتی قیمت گذاری می‌شود و متقاضیان می‌توانند به صورت آنلاین و از طریق سامانه‌های معاملاتی کارگزاری‌ها سیمان مورد نیاز خود را تهیه کنند.
با اعمال گواهی سپرده سیمان، امکان خرید به صورت خرد و با تناژ بین ۱۰ تا ۱۰۰ تن فراهم شده است. پیش از این شرکت‌های تولید کننده سیمان محصول خود را به صورت عمده و با تناژ بالاتر از ۱۰۰ تن در بورس کالا عرضه می‌کردد.
تجهیزات صنایع سیمان
- انواع سنگ شکن
- انواع گیربکس صنایع سیمان
- انواع الکتروموتور صنایع سیمان
- انواع جداساز (Separators)
- آسیاب
- سیستم‌های انتقال مواد مانند ایر اسلاید (Air slide)، ایر لیفت (Air lift)، ریکلایمر و باکت الواتور
- انواع سیلو
- بالابر یا باکت الواتور
- کوره پخت مواد خام
- سالن‌های اختلاط مواد خام
- کیسه پرکن
- تسمه نقاله (Conveyor)
- فیدرها و سرندهای ارتعاشی (سرندهای اسیلاتوری، سرندهای ویبراتوری، سرندهای لنگ، سرند ثابت و…)
شرکت سام تجهیز آماده تهیه و تامین تجهیزات صنایع سیمان با قیمت‌های مناسب است. جهت مشاوره، خرید و استعلام قیمت با کارشناسان ما تماس حاصل فرمایید.
گیربکس‌های مورد استفاده در صنایع سیمان
استفاده از سیمان برای ساختن بناها و ساختمان های مقاوم و پایدار ضروری است. با این حال، لازمه تولید سیمان، طی شدن یک فرآیند پیچیده شامل چندین مرحله است که هر مرحله به طور جداگانه نیاز به انرژی زیادی دارد. این باعث می‌شود هزینه‌های تامین انرژی یکی از بزرگترین عوامل هزینه بر در صنایع سیمان باشد. به همین دلیل، تولید سیمان نیاز به گیربکس‌های مخصوص و پرقدرتی دارد که هم بتوانند در شرایط سخت مورد استفاده قرار گرفته و هم قابل اعتماد و در مصرف انرژی کارآمد باشند.
تاریخچه سیمان و صنایع سیمان
احتمالاً اولین پیدایش سیمان به واقعه‌ای در 12 میلیون سال پیش، باز می‌گردد. در این واقعه، پس از اینکه یک سنگ نفتی که در مجاورت تخت سنگ آهک قرار داشته به علل طبیعی می‌سوزد و در نتیجه لایه ته نشین شده‌ای از سیمان تشکیل می‌شود. این ذخایر باستانی سیمان، در دهه 1960 و 1970 کشف و بررسی شد.
سیمان از لحاظ شیمیایی، محصولی حاوی آهک است که در آن از آهک به عنوان ماده اولیه و همچنین اتصال دهنده ذرات دیگر استفاده می‌شود، با این حال آهک اولین و تنها ماده اتصال دهنده‌ای نبود که توسط بشر استفاده شده است. پیش از آن، بابلی‌ها و آشوریان از قیر به عنوان اتصال دهنده سنگ‌های آجری استفاده می‌کردند. در مصر نیز بلوک‌های سنگی به وسیله ملاتی ساخته شده از شن و ماسه و گچ سوخته که اغلب شامل کربنات کلسیم (CaCO3) بودند، چسبیده و متصل می‌شدند.
آهک (اکسید کلسیم) اولین بار در جزیره کِرِت و در میان یونانیان باستان مورد استفاده واقع شد. شواهدی وجود دارد که مینوسی‌های کِرِت از قطعات خرد شده سنگ به عنوان یک پوزولان مصنوعی برای تولید سیمان هیدرولیکی استفاده می‌کردند. هیچ کس نمی‌داند که برای اولین بار چه کسانی کشف کردند که با ترکیب آهک هیدراته‌ی غیرهیدرولیک و پوزولان می‌توان مخلوطی هیدرولیکی تولید کرد. اما این نوع بتن ابتدا توسط مقدونیان باستان، و سه قرن بعدتر در مقیاس وسیع‌تر توسط مهندسین رم باستان مورد استفاده قرار گرفت. واکنش شیمیایی سیمان هیدرولیکی توسط رومیان باستان به کار رفته است.
پیشینه واژه «سیمان (cement)» را می‌توان تا عبارت رومی opus caementicium ردیابی کرد. رومیان از این اصطلاح برای توصیف چیزی به کار می‌بردند که مشابه بتن مدرن امروزی بود و از ترکیب سنگ خرد شده (پودر سنگ) با آهک سوزانده شده (به عنوان یک اتصال دهنده) آن را می‌ساختند. رومیان به تدریج ترکیبات دیگری همچون خاکستر آتش و آجر ساییده شده را به آهک سوخته (به منظور دستیابی به یک اتصال دهنده هیدرولیکی) افزودند که به این ترتیب، ماده جدید به عنوان‌های دیگری همچون cementum، cimentum،cäment و در نهایت cement شناخته و معروف شد. بنابراین، می‌توان گفت که رومیان نخستین قومی بودند که از چندین هزار سال قبل به کاربرد سیمان آگاهی پیدا کرده بودند و به صورت گسترده ای از آن استفاده کردند.
اما با این حال، سیمان‌های مدرن همزمان با انقلاب صنعتی یعنی حدود سال 1800 میلادی تولید شدند. دانش فنی لازم برای ساخت سیمان هیدرولیکی توسط مهندسان فرانسوی و بریتانیایی در قرن هجدهم شکل گرفت. جان اسمیتون (John Smeaton) هنگامی که در حال برنامه ریزی برای ساخت سومین فانوس دریایی Eddystone در حد فاصل سال‌های 1755-59 میلادی بود سهم بزرگی را در توسعه صنعت سیمان ایفا کرد. این فانوس در حال حاضر به عنوان برج اسمیتون شناخته می‌شود. او به یک ملات هیدرولیکی نیاز داشت که در مدت 12 ساعته جزر و مد شدید مقاوم می‌ماند و برای این منظور ترکیبی از سنگ آهک‌های مختلف و افزودنی‌های متفاوت را آزمایش کرد و تحقیقات جامعی در مورد آهک‌های هیدرولیکی موجود انجام داد، با این حال چون او یک مهندس شهری حرفه‌ای بود؛ این ایده را به هیچ وجه ادامه نداد.
به طور کلی، سیمان پرتلند، پرکاربردترین نوع سیمان در سراسر جهان است. این سیمان در اواسط قرن نوزدهم در انگلستان تولید شد. جیمز فریست آنچه را که «سیمان بریتانیایی» نامیده است، تقریبا همان زمان تولید می‌کند، اما تا سال 1822 حق ثبت اختراع آن را دریافت نکرد. در سال 1824، جوزف آسپدین مواد مشابهی را که به نام سیمان پورتلند نامگذاری کرد، اختراع کرد. دلیل این نامگذاری این بود که به رنگی شبیه سنگ‌های معروف جزیره پورتلند انگلستان، ساخته شده بود. با این که سیمان آسپدین چندان شبیه سیمان پورتلند مدرن نبود، اما اولین گام در تولید آن به شمار می‌رفت. پسر جوزف آسپدین، به نام ویلیام اسپدین، ظاهرا به طور تصادفی سیلیکات کلسیم را در دهه 1840 تولید کرد که قدمی مهمی در تولید سیمان پورتلند بود. نوآوری ویلیام آسپدین به تدریج گسترش یافت و راه سیمان را برای استفاده در بتن باز کرد. از سال 1850 به بعد، استفاده از بتن در ساخت و ساز به سرعت در حال رشد بوده است. از همین هنگام بود که سیمان پرتلند نقش اصلی خود را آغاز کرد. ایساک چارلز جانسون تولید سیمان مازو پورتلند (مرحله میانی توسعه) را بهبود بخشید و ادعا کرد که او، پدر واقعی سیمان پورتلند است.
